مقایسه تاثیر غلظت های مختلف کلرهگزیدین و نیستاتین بر تعداد کلونی های کاندیدا آلبیکانس (مطالعه آزمایشگاهی)

سابقه و هدف: دنچر استوماتیت پاسخ  التهابی مزمن مخاط دهان  به محرک­های آسیب­رسان می­باشد. این ضایعه به عنوان شایع ترین درگیری مخاطی در افراد استفاده کننده از دندان های مصنوعی(دنچر) شناخته شده منشا عفونی این ضایعه بیشتر به خانواده کاندیدا (مخصوصا کاندیدا آلبیکانس) نسبت داده شده است. این مطالعه به منظور  اثر کلرهگزیدین بر روی کلونی های کاندیدا آلبیکانس و مقایسه آن با نیستاتین به عنوان داروی انتخابی در درمان دنچر استوماتیت انجام گرفت.  مواد و روش ها: این مطالعه به روش تجربی-آزمایشگاهی انجام شد. سه غلظت از کاندیدا آلبیکانس (105،106،107  CFU/mL) تهیه شد. کلرهگزیدین و نیساتین به صورت جداگانه به هر یک سه غلظت اولیه کاندیدا آلبیکانس اضافه شدند و در زمان های1، 2 ، 3 و 4 دقیقه مورد نمونه برداری و کشت قرار گرفتند (10 بار نمونه گیری برای هر زمان). در گروه کنترل، استریل سالین به هر کدام از سه غلظت اولیه کاندیدا اضافه شد و فرایند، تکرار شد. در نهایت تعداد کلونی های رشد کرده کاندیدا آلبیکانس در هر کدام از360 پلیت­ کشت داده شده شمارش و توسط آزمون های آماری Kruskal-Wallis،  Post Hoc Testsو  Friedman Test تحلیل شدند.آستانه معنا داری در این مطالعه 05/0 در نظر گرفته شد.  یافته­ها:  کلرهگزیدین در غلظت­های 105و 106 CFU/mL ، اثر ضد کاندیدیایی مشهودی از خود نشان داد. در این دو غلظت کلرهگزیدین اثر ضد کاندیدایی تقریبا مشابهی با نیستاتین داشت. در غلظت اولیه 107 از کاندیدا آلبیکانس، نیستاتین به صورت معنا داری موثرتر از کلرهگزیدین بود. هر دو ماده در تمامی غلظت ها نسبت به گروه کنترل اثر ضد کاندیدایی بیشتری داشتند. نتیجه گیری: کلرهگزیدین در شرایطی که غلظت اولیه یا به عبارتی عفونت کاندیدایی کم تا متوسط بود، اثر ضد کاندیدایی مشابه با نیستاتین دارد.